باب 166 - معنى فرمودهء امام صادق عليه السّلام كه : مردى از منزل خود بيرون مىرود و بر مىگردد و ذكر خدا را نمىگويد ، مع ذلك پروردگار نامهء عمل او را پر از حسنات مىكند 1 - ثعلبه بن ميمون از امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه فرمود : همانا شخصى براى كارى از منزل خود بيرون مىآيد و برمىگردد ، در حالى كه در طول اين مدّت ذكر خدا را نگفته است ، پس نامهء عملش پر از حسنات مىشود ؛ عرض كردم ؛ فدايت شوم آن چگونه است ؟ گفت : به گروهى مىگذرد كه از ما اهل بيت بدگوئى مىنمايند و وقتى او را ديدند به يك ديگر مىگويند : باز ايستيد زيرا اين شخص دوستدار ايشان است ، پس فرشته اى ( موكَّل ) به همتاى خود مىگويد :
بنويس [ امروز ] هبهء آل محمّد شامل حال فلانى شده است .

403