فرمود : اگر مؤمنى خداى خود را سوگند دهد كه او را نميراند ، هرگز او را نمىميراند ، و لكن هر گاه اجلش فرا رسد خداوند دو باد بر او مىفرستد ، يكى بادى بنام « منسيه » ( از ياد برنده ) و ديگرى بادى بنام « مسخيه » . امّا « منسيه » ، خاندان و ثروت او را از يادش مىبرد ، و « مسخيه » نفس او را از دنيا باز مىدارد و تارك دنيا مىشود بگونه اى كه آنچه را نزد خداى تبارك و تعالى است انتخاب مىكند .
باب 82 - معنى قول امام صادق « ع » كه ، مردم بر دو گونه‌اند : يكى راحتى بخش ديگران مىباشد ، و ديگرى خود آسوده است 1 - محمّد بن ابى عمير از يكى از اصحاب خود از امام صادق عليه السلام روايت كرد كه فرمود : مردم ( وقتى جان دادند ) بر دو قسماند : يكى راحتى مىبخشد ، و ديگرى راحت مىگردد ، امّا آنكه آسوده مىشود ، مؤمن است كه وقتى مىميرد ، از دنيا و رنجش رهايى مىيابد ، و آن كس كه راحتى مىبخشد ، كافر است كه وقتى

329