و جايش دوزخ است و بد جايى دارند ستمكاران و علمش حبط شده و از زيانكارانست و رحمت خدا بر محمد و خاندان پاكش شيخ ابو جعفر محمد بن على بن حسين بن موسى بن بابويه ره مصنف اين كتاب گويد آنچه باعث شد من اين كتاب را تاليف كردم اينست كه چون باندازه حاجت توفيق زيارت مولايم امام ابو الحسن الرضا صلوات الله و سلامه عليه را دريافتم و در برگشت بنيشابور اقامت كردم بسيارى از شيعيان را كه نزد من رفت و آمد ميكردند ديدم در موضوع غيبت حيرانند و در امر امام قائم عليه الف سلام در اشتباهند و از راه راست براى و قياس برگشته‌اند من تلاش فراوان كردم كه آنها را بحق ارشاد كنم و براه درست برگردانم و در اين باره تمسك باخبار درستى ميكردم كه در اين باره از پيغمبر و خاندان معصومش صلَّى الله عليه و آله و سلم رسيده بود تا اينكه شيخ بزرگوارى از دانشمندان قم كه اهل فضل و علم و شخصيت بود از بخارا مراجعت كرد و بما وارد شد كه من از دير زمانى آرزوى ملاقات او را در دل داشتم و شيفته ديدار او بودم براى آنكه ديندار و درست نظر و خوش عقيده بود و او شيخ نجم الدين ابو سعيد محمد بن حسن بن محمد بن احمد بن على بن صلت قمى ادام الله توفيقه و رضى الله عنه بود و پدر من رضى الله عنه از جدش محمد بن احمد بن على بن صلت روح الله روحه روايت ميكرد و شاگردى او را داشت و علم و عمل و زهد و فضل و عبادت او را ميستود و احمد بن محمد بن عيسى با آن فضل و جلالت رتبه خود از ابى طالب عبد الله بن صلت قمى رضى الله عنه روايت ميكرد و زنده بود تا محمد بن حسن صفار او را درك كرد و از او اخذ روايت كرد چون خداى تعالى ذكره مرا بخدمت اين بزرگوارى كه از اين خاندان والامقام بود پيروزمند ساخت و ملاقات او را

73