باب بيست و هشتم در آنچه از سيده نساء عالميان فاطمه زهراء دختر رسول خدا ( ص ) روايت شده است راجع بحديث صحيفه و آنچه از نام ائمه و نام مادران ائمه در آن بوده است و بيان اينكه امام دوازدهم آنان قائم است .
( 1 ) 1 . . ابى نصره [1] گويد چون امام پنجم ابو جعفر محمد بن على الباقر ( ع ) محتضر شد هنگام وفات فرزندش امام صادق را خواست و عهدى باو سپرد برادرش زيد بن على باو عرضكرد اگر در باره من نمونه كار حسن را نسبت بحسين انجام ميدادى ( يعنى مرا بعد از خود بامامت نصيب ميكردى ) من اميد داشتم كه كار زشت و خلافى مرتكب نميشدى فرمود اى ابو الحسن بدرستى كه امانات بنمونه و مثال ادا نشود و عهود و سپرده‌ها رسم و تعارف بر نميدارد و همانا آنها اموريست كه سابقه دارد نسبت بحجج خداى تبارك و تعالى سپس جابر بن عبد الله را خواست باو گفت اى جابر آنچه را در صحيفه بچشم خود ديدى براى ما بازگو جابر باو عرضكرد آرى اى ابو جعفر من خدمت بانوى خود فاطمه عليها السّلام رسيدم كه او را بولادت حسين مباركباد گويم ناگاه ديدم يك صحيفه در دست او است از در سفيد باو عرضكردم اى بانوى زنان اين صحيفه چيست كه با شما مينگرم ؟ فرمود نام امامان از فرزندانم در آن

[1] در بسيارى از نسخ عيون و بعضى از نسخ كمال الدين و تمام النعمه نصر بنون و صاد مهمله است بدون هاء و آن ابو نصر محمد بن قيس اسدى است ثقة ثقة وجهى است از وجوه عرب و از امام پنجم ابو جعفر باقر و از امام ششم امام صادق روايت دارد در كتاب نجاشى او را دو بار ثقه دانسته و هم در كتاب حسن بن داود و اما در اكثر نسخ كمال الدين و تمام النعمة و بعضى از نسخ عيون ابى بصره بفتح باء موحدة و زيادى هاء بعد از راء آمده است و او ابو بصر غفاريست كه نامش حميل بضم حاء مهمله مصغر حمل است ( محمد قاسم قندهارى )

423