( 1 ) اگر امتت بدان كافر باشند ما اهل بيت تو را بر ايمان بدان چه تو را بدان فرستاديم گماشته‌ايم و هرگز بدان كافر نگردند و ايمانى را كه مورد رسالت تو است ضايع نگردانيم و تو را و اهل بيت تو را بعد از تو واليان امت و اهل دريافت علمى ساختيم كه در آن دروغ و گناه و جعل و كبر و رياء و خود فروشى نيست اين توضيح آنست كه خداى عز و جل در امر اين امت فرموده بعد از پيغمبر ( ص ) براستى خدا اهل بيت پيغمبرش را پاكيزه كرده و اجر مودت را بدانها اختصاص داده و ولايت را بر آنها مجرى ساخته و آنها را اوصياء و احباء خود نموده و بعد از پيغمبر حجيت ايشان را در امت تثبيت نموده ، اى مردم در آن چه من گفتم انديشه كنيد و از آن عبرت گيريد و متوجه باشيد كه خداى عز و جل ولايت و طاعت و مودت و استنباط و حجت خود را كجا گذاشته است از او ياد گيريد و بدان چنك زنيد تا نجات يابيد و براى شما در روز قيامت حجت باشد و وسيله رستگارى زيرا كه آنان رابطه ميان شما و راه پروردگار شمايند ولايت بخداى عز و جل پيوست نشود جز بايشان تا هر كس بدان معتقد شود بر خداى عز و جل لازمست او را گرامى دارد و عذاب نكند و هر كس بر خلاف دستور او رود بر خدا شايد كه او را خوار كند و عذاب نمايد ، انبياء بعثت عمومى دارند و بعثت خصوصى نوح بعثت عمومى داشت و بر همه خلق زمين مبعوث بود و رسالت عامه داشت ولى هود بهمان خصوص قوم عاد مبعوث شده بود و صالح رسالت براى همان قوم ثمود داشت كه آنها يك ده كوچكى داشتند كنار دريا كه چهل خانه نداشت ، شعيب بهمان اهل مدين مبعوث بود كه آنهم چهل خانه نبود ، نبوت حضرت ابراهيم در كوثا آغاز شد كه يكى از دهات سواد عراق بود سپس از آنجا هجرت كرد نه براى جهاد و اينست مقصود از گفته خداى عز و جل در سوره و الصافات آيه 99 ) من بسوى پروردگارم

328