1 - مفضّل بن عمر گويد : از امام صادق عليه السّلام از معناى قول خداى تعالى كه مىفرمايد : * ( وَالْعَصْرِ إِنَّ الإِنْسانَ لَفِي خُسْرٍ ) * پرسيدم . گفت : ( العصر ) عصر خروج قائم عليه السّلام است * ( إِنَّ الإِنْسانَ لَفِي خُسْرٍ ) * يعنى دشمنان ما . * ( إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا ) * يعنى به آيات ما ائمّه ، * ( وَعَمِلُوا الصَّالِحاتِ ) * يعنى همراهى با برادران * ( وَتَواصَوْا بِالْحَقِّ ) * يعنى به امامت ، * ( وَتَواصَوْا بِالصَّبْرِ ) * يعنى در دوران فترت و غيبت امام .
مصنف اين كتاب رضى الله عنه گويد :
گروهى به فترت معتقد شده‌اند و به آن نيز احتجاج كرده‌اند و مىپندارند كه امامت پس از محمّد صلَّى الله عليه و آله و سلَّم منقطع شده است همچنان كه نبوّت و رسالت از پيامبرى تا پيامبر ديگر و از رسولى تا رسول ديگر

565