و مرا از آنچه خلق را بدان امتحان مىكنى سلامت بدار و مرا در اطاعت ولىّ امرت استوار كن ولى امرى كه او را از چشمان خلايق مستور ساختى و با اذن تو از مردمان غايب گرديد و تنها امر تو را انتظار مىبرد و تو هنگامى را كه صلاح امر وليّت در آن است بىتعلَّم مىدانى و به ظهور امر او فرمان مىدهى و او را هويدا مىسازى ، پس مرا بر آن شكيبا ساز كه تعجيل آنچه را كه به تأخير انداختى نخواهم و تأخير آنچه را كه معجّل ساختى نطلبم و از مستورت پرده - بردارى ، و از مكتومت تفحّص ، و در تدبيرت منازعه ننمايم و چون و چرا نكنم و نگويم چرا ولىّ امرت ظهور نمىكند در حالى كه زمين از جور آكنده شده است .
و همهء امورم را به تو تفويض مىكنم .
بار الها ! از تو مىخواهم كه ولىّ امرت را در حالى كه ظاهر است و امر تو را جارى مىسازد به من بنمايانى و من مىدانم كه سلطان و قدرت و برهان و حجّت و مشيّت و اراده و توانايى و نيرو از آن توست ، پس من و جميع مؤمنين را بدان موفّق بدار تا وليّت را بنگريم در حالى كه گفتارش ظاهر و دلالتش واضح است و هادى و شافى از ضلالت و جهالت است . اى خداى من ! مشاهد وى را ظاهر ساز

288