ديگر مقهور ساخت ، و اگر آنان را در جميع احوال غالب و قاهر قرار مىداد و مبتلا و خوار نمىساخت مردم آنان را به جاى خداى تعالى مىپرستيدند و فضيلت صبرشان در برابر بلا و محنت و امتحان شناخته نمىشد ولى خداى تعالى احوال آنان را در اين باره مانند احوال سايرين قرار داد تا در حال محنت و آشوب صابر و به هنگام عافيت و پيروزى بر دشمن شاكر و در جميع احوالشان متواضع باشند ، نه گردنفراز و متكبّر و چنين كرد تا بندگان بدانند پيامبران نيز خدايى دارند كه خالق و مدبّر آنهاست و او را بپرستند و از رسولان او اطاعت نمايند و حجّت خدا ثابت و تمام گردد بر كسى كه در بارهء آنها از حدّ درگذرد و براى آنها ادّعاى ربوبيت كند يا عناد و مخالفت و عصيان ورزد و منكر تعاليم و دستورات رسولان و انبياء گردد . * ( لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَةٍ وَيَحْيى مَنْ حَيَّ عَنْ بَيِّنَةٍ ) * .
محمّد بن ابراهيم بن اسحاق رضى الله عنه گويد : فردا به نزد شيخ ابو القاسم بن روح - قدّس الله روحه - بازگشتم و با خود مىگفتم : آيا مىپندارى آنچه كه روز گذشته براى ما مىگفت از پيش خود بود ؟ شيخ ابتداء به كلام كرد و گفت : اى محمّد بن - ابراهيم ! اگر از آسمان بر زمين فرو افتم و پرندگان مرا بربايند و يا طوفان مرا در

280