اهل دانش و معرفتند ، هنگام ولادت و زمانش را ضبط كرده‌اند و علامات و شواهد ايّام و وجود و وقت ولادت و نسبش را مىدانند و در بارهء او چه در حال غيبت باشد و يا در حال ظهور ، يقين دارند ، امّا ملحدان و منكران و اهل عناد از آن غفلت كرده‌اند .
در بارهء حضرت صاحب الزّمان عليه السّلام خداى تعالى فرموده است : « روزى كه بعضى از آيات پروردگارت بيايد ، ايمان هيچ شخصى كه پيشتر ايمان نياورده باشد بدو سود نمىرساند » [2] و از امام صادق عليه السّلام از تفسير اين آيه پرسش شد ، فرمودند : مراد از « آيات » ائمّه هستند و آيهء منتظر همان قائم مهدىّ عليه السّلام است كه چون قيام كند ، ايمان هيچ شخصى كه پيش از قيام او با شمشير ايمان نياورده باشد بدو سود نرساند و اگر چه به پدران او عليهم السّلام ايمان آورده باشد . اين روايت را علىّ ابن رئاب و ديگران از امام صادق عليه السّلام روايت كرده‌اند .
و تصديق اين مطلب از قرآن كريم كه آيات همان حجج الهى است اين سخن خداى تعالى است كه مىفرمايد : « ما پسر مريم و مادرش را آيه قرار داديم » [3] كه

[2] الانعام : 158 .
[3] المؤمنون : 50 .

60