ورّاق نيز با سند خود از امام سجّاد عليه السّلام براى ما روايت كرده‌اند .
مصنّف اين كتاب رضى الله عنه گويد : إخبار امام زين العابدين عليه السّلام از جعفر كذّاب خود دليلى بر امامت اوست و مثل آن از امام هادى عليه السّلام نيز روايت شده است كه چون جعفر متولَّد شد مسرور نگرديد و خبر داد كه به زودى خلق بسيارى را گمراه خواهد كرد و آن نيز دليلى بر امامت اوست ، زيرا براى امامت دليلى بزرگتر از آن نيست كه امام از آنچه در آينده واقع خواهد شد خبر دهد و همان هم واقع گردد ، و مثل اين است دليل عيسى بن مريم عليه السّلام بر نبوّتش آنگاه كه به مردم خبر داد كه در خانه‌هاى خود چه مىخورند و چه ذخيره مىكنند ، همچنان كه پيامبر اكرم نيز چنين بود و آنگاه كه ابو سفيان تسليم پيامبر مىشد در دل گذرانيد كه چه كسى چنين مىكند كه من كردم ؟ دستم را در دستش گذاشتم ؟ آيا من نمىتوانستم لشكريانى از حبشيان و كنانه عليه او گرد آورم و با او روبرو شوم و شايد او را دفع مىكردم ! در اين هنگام پيامبر اكرم صلَّى الله عليه و آله و سلَّم از خيمهء خود ندا كردند : اى ابا - سفيان ! آنگاه خدا تو را خوار مىكرد ! و اين نيز دليلى بر پيامبرى اوست بمانند

589