منكرى را مرتكب نشوى ، امام باقر عليه السّلام فرمود : اى ابو الحسن ! امانات به تمثال نيست و عهد و پيمانها به تصوير و تمثيل نيست ، بلكه آنها امورى هستند كه بر حجّتهاى الهى سبقت دارد ، سپس جابر بن عبد الله را خواند [1] و به او فرمود : اى جابر ! آنچه را كه در آن صحيفه ديدى براى ما بازگو ، جابر گفت : اى ابا جعفر ! به روى چشم ، بر مولاى خود فاطمهء زهرا عليها السّلام وارد شدم تا ولادت حسين عليه السّلام را تهنيت گويم كه بناگاه صحيفه‌اى در دست آن حضرت ديدم كه از درّهء بيضا بود ، گفتم : اى سرور زنان ! اين صحيفه‌اى كه در دست شما مىبينم چيست ؟ فرمود :
اسامى ائمّهء از فرزندان من در آن است ، گفتم : آن را به من بدهيد تا در آن بنگرم ، فرمود : اى جابر ! اگر منهى نبود چنين مىكردم ، ولى نهى شده است كه جز پيامبر و يا وصىّ پيامبر و يا اهل بيت پيامبر به آن دست بزند ، ولى به تو اجازه داده مىشود كه از رويش آن را بنگرى و بدانى .
جابر گويد : آن را خواندم و در آن نوشته بود : ابو القاسم محمّد بن عبد الله المصطفى ، مادرش آمنه بنت وهب ؛ ابو الحسن علىّ بن أبى طالب المرتضى ، مادرش فاطمه بنت اسد بن هاشم بن -

[1] صحّت اين حديث محلّ تأمّل است و احيانا تصرّف شده است و همچنين حديث اوّل باب بعد . زيرا جابر بن عبد اللَّه انصارى در سال 78 فوت كرده و حضرت باقر عليه السّلام در سنهء 114 .

567