اى عليّ برخيز و من برخاستم ، فرمود : هر كه من مولاى او هستم عليّ مولاى اوست ، خدايا دوستش را دوست بدار و دشمنش را دشمن دار ، بعد از آن سلمان فارسى برخاست و گفت : اى رسول خدا ! ولاى او مانند ولايت كيست ؟ فرمود :
ولاى او مانند ولايت من است ، هر كه بر او اولى هستم علىّ نيز بر او أولى است و پس از آن خداى تعالى اين آيه را نازل فرمود : « الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلامَ دِيناً » [1] و رسول خدا صلَّى الله عليه و آله و سلَّم تكبير گفت و فرمود : « الله اكبر بر تمامت نعمت و كمال نبوّتم و دين خداى عزّ و جلّ و ولايت عليّ پس از من » آنگاه ابو بكر و عمر برخاستند و گفتند : اى رسول خدا ! آيا اين آيات خاصّ عليّ است ؟ فرمود : آرى در بارهء او و اوصياى من تا روز قيامت است ، گفتند : اى رسول خدا ! آنان را براى ما بيان كن ، فرمود : عليّ برادر و وزير و وارث و وصي و جانشين من در امّتم و ولىّ هر مؤمنى پس از من است ، سپس فرزندم حسن و سپس فرزندم حسين و سپس نه تن از فرزندان حسين كه يكى پس از ديگرى بيايند و قرآن با ايشان است و آنان هم با قرآنند و از قرآن مفارقت نكنند و قرآن هم از آنان جدا نشود تا آنكه در حوض كوثر بر من وارد

[1] المائدة : 3 .

518