طاعت من و طاعت من طاعت خداست و معصيت آنها معصيت من و معصيت من معصيت خداى تعالى است . اى ابن مسعود ! مبادا كه در نفس تو در آنچه مىگويم حرجى داشته باشد كه كافر خواهى شد ، به عزّت پروردگارم سوگند كه من در بارهء علىّ و امامان از فرزندان او سخنى به گزاف و از روى هواى نفس نمىگويم ، سپس در حالى كه دستهايش را به طرف آسمان بلند كرده بود فرمود :
خدايا خلفا و ائمّهء پس از من را دوست بدار و دشمنان ايشان را دشمن بدار و يارانشان را نصرت فرما و خاذلان آنان را خوار بدار و زمين را از قائمى از ايشان كه حجّت توست خالى مگذار كه يا آشكار است و يا پنهان و مستور تا دين و حجّت و برهان و بيّنات تو باطل نشود ، سپس فرمود : اى ابن مسعود ! در اين مقام براى شما امورى را گرد آوردم كه اگر از آنها مفارقت كنيد هلاك خواهيد شد و اگر بدان متمسّك شويد نجات يابيد ، * ( وَالسَّلامُ عَلى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدى ) * .
9 - سلمان فارسى گويد : بر پيامبر اكرم صلَّى الله عليه و آله و سلَّم وارد شدم و حسين بن علي بر دامنش بود و او دو چشمش را مىبوسيد و دهانش را مىمكيد و مىفرمود : تو

493