هر ضلالتى به آتش ختم مىشود ، عبد الرّحمن بن سمره گويد : گفتم : اى رسول خدا ! راه نجات را به من بنما ، فرمود : اى سمره ! هر گاه هواهاى نفسانى مختلف شد و آراء و عقايد متفرّق گرديد ، بر تو باد كه همراه علىّ بن أبى طالب باشى كه او امام امّت و خليفهء من بر ايشان است و او فاروقى است كه به واسطهء او بين حقّ و باطل تميز مىدهند ، هر كس از او بپرسد پاسخش را دهد و كسى كه از او هدايت جويد هدايتش فرمايد و كسى كه خواستار حقّ باشد آن را نزد او مىيابد و كسى كه هدايت را بجويد نزد او بدان خواهد رسيد ؛ و هر كه بدو پناه برد ايمنش سازد و هر كس دامن او گيرد نجاتش دهد و هر كه از او پيروى كند هدايتش كند . اى پسر سمره ! هر كه با او موافقت كند و او را دوست بدارد سالم خواهد بود و هر كه با او مخالفت كرده و دشمنى ورزد هلاك خواهد شد ، اى پسر سمره ! علىّ از من است و روح او از روح من و طينت او از طينت من است و او برادر من است و من برادر اويم و او شوهر دخترم فاطمه سيّدهء بانوان عالم از اوّلين و آخرين است و دو امام امّتم و دو سيّد جوانان بهشت حسن و حسين و نه تن از ائمّه از فرزندان حسين هستند و نهمين آنها قائم امّت من است كه زمين را پر از عدل و داد نمايد همچنان كه پر از ظلم و جور شده باشد .

483