هند فرزند اسباني عربىّ است و از سلالهء اسبانى است كه استران بر روى آنها رفته‌اند . [1] و اگر اسبى گرامى بزايد كه سزاوار همين است و اگر فرزندش دورگه باشد پس آن نتيجهء عمل فحل است و اسب ماده را تقصيرى نيست .
و در روايتى آمده است كه آن نتيجهء جنايت فحل است ، و سليل به معنى منتوج و سليله به معنى منتوجه است و گويا منظور از آن نتايج خالص و صافى باشد .
و به حسن و حسين و ائمّهء پس از آنها صلوات الله عليهم أجمعين « سلالة - رسول الله » مىگويند ، زيرا آنان برگزيدگان خالص و صافى از فرزندان اويند .
و اين معنى عترت و ذرّيّه و سلاله در زبان عرب است ، و از خداى تعالى توفيق در همهء امور صواب را به واسطهء رحمتش خواستاريم .

[1] شرح الابيات في لسان العرب 11 / 339 و 9 / 281 .

468