كه به غير دستور او به پيشگاه خداوند در آيد سزاوار است كه او را خوار ساخته و عذاب نمايد .
و بعثت انبيا عمومى و خصوصى است ، امّا نوح عليه السّلام به همه ساكنان زمين ارسال گرديد و داراى نبوّت عامّه بود ، ولى هود براى قوم عاد ارسال گرديد و داراى نبوّت خاصّه بود ، و صالح رسالتش براى قوم ثمود بود و آن قريهء كوچكى است كه بر ساحل دريا قرار داشت و خانه‌هاى آن به چهل خانه نمىرسيد ، و شعيب به اهل مدين مبعوث بود و چهل خانه در مدين بيشتر نبود ، امّا نبوت ابراهيم در « كوثى » بود و آن قريه‌اى از قواى سواد بود و كار او از آنجا آغاز گرديد ، سپس از آنجا مهاجرت كرد ، امّا هجرت او براى كارزار نبود و اين همان است كه در كلام الهى آمده : « من به سوى پروردگارم مىروم او مرا هدايت خواهد كرد » [1] و رفتن ابراهيم براى كارزار نبود .
امّا اسحاق نبوّتش پس از ابراهيم بود ، و نبوّت يعقوب در سرزمين كنعان واقع گرديد ، سپس به سرزمين مصر آمد و در آنجا درگذشت ، آنگاه جسد او را برداشته و در سرزمين كنعان به خاك سپردند و آن رؤيايى كه يوسف ديده بود كه يازده ستاره و شمس و قمر براى او سجده مىكنند ، ولى آغاز نبوّت او در مصر

[1] الصافات : 99 .

417