متوجّه پيامبرش ساخته است و اين خطاب « ربّك » بهترين دليل است كه خداى تعالى امر خلافت را در امّت پيامبرش ، تا روز قيامت ادامه خواهد داد ، زيرا زمين هيچ گاه از حجّت الهى خالى نخواهد بود ، و اگر مقصود ادامهء خلافت نبود ، خطاب « ربّك » حكمتى نداشت ، و تعبير « ربّهم » مناسب مقام بود . بعلاوه حكمت خداى تعالى در گذشته ، مانند حكمت او در آينده است ، و با مرور ايّام و گذشت سالها ، دگرگون نخواهد شد ، و اين بدان جهت است كه او عادل و حكيم است و با هيچ يك از آفريدگانش خويشى ندارد ، و او برتر از آن است .
جوب عصمت امام و در اين قول خداى تعالى « وَإِذْ قالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَةِ إِنِّي جاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَةً » ، معنايى وجود دارد كه او تعالى و تقدّس جز افراد پاك باطن را خليفه نمىسازد ، تا از خيانت بر كنار باشد ، چون اگر شخص آلوده‌اى را به عنوان خليفه برگزيند ، به مخلوقات خود خيانت كرده است ؛ زيرا اگر دلَّالى ، حمّال خائنى را براى تاجرى بفرستد تا كالايى را براى او ببرد ، و آن حمّال در كالا خيانت كند ، آن دلَّال هم خائن خواهد بود . پس چگونه خيانت بر خداى تعالى روا است ؟ در

20