و مذهب ما در غيبت امام عليه السّلام در اين عصر ، مانند مذهب ممطوره - كه همان واقفيّه باشند - در غيبت موسى بن جعفر عليهما السّلام نيست ، زيرا امام هفتم آشكارا در گذشت و مردم جسد او را ديدند و علنا او را به خاك سپردند و از درگذشت او متجاوز از يك صد و پنجاه سال گذشت و احدى ادّعا نكرد كه او را ديده است و يا آنكه با او مكاتبه و مراسله كرده است ، و ادّعاى واقفيّه كه مىگويند او زنده است ، تكذيب چشمانى است كه او را مرده مشاهده كرده است ، و پس از امام كاظم عليه السّلام چندين امام ديگر آمده‌اند كه مانند آن حضرت اظهار علم و امامت كرده‌اند . امّا در ادّعاى ما نسبت به غيبت امام عصر عليه السّلام تكذيب حسّ و يا التزام به محال و يا خلاف عقل و عادتى نيست و تا كنون هم بعضى از شيعيان موثّق و مستور ، خود را باب او مىدانند و وسيله‌اى مىشمارند كه دستورات او را به شيعيانش برسانند و غيبت هم آنقدر طولانى نشده كه خارج از عادت كسانى باشد كه غايب مىشوند . پس تصديق به اين اخبار موجب اعتقاد به امامت فرزند امام حسن عسكريّ عليه السّلام مىشود - چنان كه شرح داديم - و او همچنان كه در اخبار آمده است غيبت خواهد كرد ، و اخبار آن مشهور و متواتر است ، و

185