بوده‌اند و در اين امر غلط و نسيان و دروغگوئى بر آنها روا نيست و همهء اين امور را با استدلال دانستيم ، و دانستيم كه حسن بن عليّ عليهما السّلام امام مفترض - الطَّاعة است و به واسطهء اخبار متواتره از ائمّهء صادقين آگاه شديم كه امامت پس از حسن و حسين عليهما السّلام بايستى در اولاد امام باشد و در برادر و خويشاوند امام نيست و از اين مقدّمات لازم مىآيد كه امام از دنيا نرفته باشد ، مگر آنكه امامى را از فرزندان خود جانشين خود ساخته باشد و چون امامت و وفات امام حسن عسكريّ عليه السّلام درست است ، ثابت مىشود كه يكى از فرزندانش امام و جانشين او باشد ، اين استدلالى بر وجود اوست .
استدلالى ديگر : و آن اين است كه امام حسن عسكرى عليه السّلام جماعتى از موثّقين خود را جانشين خود قرار داد ، كسانى كه از او حلال و حرام را روايت مىكردند و نامه‌هاى شيعيان و وجوهات ايشان را به آن حضرت مىرسانيدند و پاسخها را دريافت مىكردند . آنها عالم به پشت پرده و عادل بودند و خود امام حسن

183