يكى ديگر از ايشان گفته است : آيا منازعهء مادر امام حسن عسكرىّ و جعفر برادر او دليل آن نيست كه آن حضرت فرزندى نداشته است ؟ زيرا در چنين احوالى كسى را كه وفات كرده و فرزندى نداشته خواهيم شناخت ، اگر فرزندش ظاهر نباشد و ميراثش بين ورثه‌اش تقسيم شود .
و جواب او اين است كه اين عادت نقض شده است ، زيرا كه تدبير خداى تعالى در بارهء انبياء و رسولان و خلفايش ، گاهى بر اساس عادت معهود است و گاهى بر خلاف آن ، و نبايد پنداشت كه در همهء احوال كارهاى آنها بر سبيل عادات جارى بوده است ، همچنان كه امر حضرت مسيح عليه السّلام بر اساس عادات نبوده است .
مىگويد : اگر اين ترديد در بارهء او روا باشد ، چرا در بارهء هر كسى كه بميرد و در ظاهر فرزندى نداشته باشد روا نباشد ؟
مىگوئيم : ترديدى وجود ندارد كه حسن عليه السّلام از نسل خود جانشينى داشته است ، زيرا همهء دانشمندانى كه از فرزندان امام حسن و امام حسين عليهما السّلام بوده‌اند بر آن شهادت داده‌اند و شهادتى را كه بايستى پذيرفت شهادت اثباتكنندگان

156