خداى تعالى در هر دوره‌اى رسولى را مبعوث مىفرموده تا آثار و رسوم از ميان رفته را تجديد كند و همهء امّت اسلامى - بجز كسانى كه بديشان التفات نمىشود - اتّفاق دارند و دلايل عقليّه نيز بر اين مطلب دلالت دارد كه خداى تعالى سلسلهء نبوّت را به وجود پيامبر اكرم صلَّى الله عليه و آله و سلَّم ختم فرمود و هيچ پيامبرى پس از وى نخواهد آمد و امر اين امّت را مىبينيم به جايى رسيده است كه باطل بر حقّ و گمراهى بر هدايت غلبه كرده است به گونه‌اى كه بسيارى پنداشته‌اند اين سرا ، سراى كفر است و دار الاسلامى وجود ندارد و بر سر هيچ يك از اصول شريعت اسلامى وارد نشده است آنچه كه بر موضوع امامت وارد گرديده است زيرا از زمان شهادت امام حسين عليه السّلام تا كنون نه از بنى اميّه و نه از بنى عبّاس كه بر اكثر مردم حكومت كرده‌اند ، امام عادلى قيام نكرده است ، با آنكه ما و زيديّه و معتزله و اكثر مسلمانان همه مىگوئيم كه امام بايستى عادل و ظاهر الصّلاح باشد ، امّا امّت بازيچهء حكومتهاى ستمكار گرديده‌اند و بر اموال و نفوسشان بر خلاف دستورات الهى حكومت مىكنند و اهل فساد بر اهل حقّ غلبه كرده و اتّحاد كلمه معدوم گشته است و مىبينيم كه طبقات امّت يك ديگر را تكفير كرده و

131