و چگونه حجّت بر ايشان باشد در حالى كه آنها از وى محجوب و مستور مىباشند ؟ ! در حالى كه امام عليه السّلام به امر خدا بين مردم نصب شده تا واسطه بين خدا و مخلوق باشد ، خدا در قرآن خطاب به پيغمبرش مىفرمايد : * ( وَما أَرْسَلْناكَ إِلَّا كَافَّةً لِلنَّاسِ ) * ( ما تو را نفرستاديم مگر براى همه مردم ) . مقصود از * ( « كَافَّةً لِلنَّاسِ » ) * تمام كسانى هستند كه روى كره زمين مىباشند و حجّت بعد از نبى صلَّى الله عليه و آله و سلَّم بعد از آن وجود مبارك قائم مقام او بايد باشد پس همان طورى كه نبىّ حجّت است براى تمام مردم روى زمين و بايد بر همه تسلَّط داشته باشد حجّت بعد از او و قائم مقامش نيز بايد چنين باشد و اساسا مناصب امام بعد از پيامبر اكرم صلَّى الله عليه و آله و سلَّم امورى است كه لازمه آن اينست كه وى بايد به تمام امت و به كافه مردم مسلَّط بوده و آنها را ببيند ، اين مناسب عبارتند از : الف : راهنما براى حلّ مشاجراتى كه بين امّت واقع مىشود . ب : حقوق مردم را احقاق كردن و گرفتن . ج : قيام نمودن به امر خدا و فرمانش را بين مردم اجراء كردن . د : انصاف گرفتن از بعضى براى بعضى ديگر . در نتيجه بايد امام قولش نافذ بين كلّ مردم باشد تا بدين ترتيب نظم عالم محفوظ ماند ، و هرج و مرج پيش نيايد ، حال اگر با مردم امام و رهبرى نباشد كه قولش بين آنها نافذ باشد كلام خدا در قرآن كريم بىمصداق مىماند ، حقتعالى در قرآن مىفرمايد : * ( سَنُرِيهِمْ آياتِنا فِي الآفاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ ) * ( محققا به ايشان نشان مىدهيم آيات خود را كه در آفاق و انفس مىباشند ) ، با توجّه به اين آيه مىپرسم : چه آيه اى در آفاق غير از ما وجود دارد كه خداوند متعال به آن اهل آفاق را نشان داده است ؟ و نيز در جاى ديگر فرموده : * ( ما نُرِيهِمْ مِنْ آيَةٍ إِلَّا هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِها ) * ( ما به ايشان هيچ آيه اى را نشان نداديم مگر آنكه آن آيه از آيه ديگر بزرگتر بود ) .