به قبر مردى از شيعيان كه اهل كوفه بود رسيديم ، به حضرت عرض كردم : اين قبر يكى از شيعيان است فدايت شوم .
راوى مىگويد : حضرت درنگ نمود و فرمودند :
بار خدايا به غربتش رحم فرما ، وحدت و تنهائيش را به پيوند مبدّل كن ، در حال وحشتش انس بر قرار فرما ، هراس او را بر طرف كن ، از رحمتت آن قدر نصيبش نما كه از رحمت غير تو بىنياز گردد ، و ملحقش كن به آنان كه وى ايشان را دوست دارد . حديث يازدهم پدرم رحمة الله عليه ، از حسين بن حسن بن ابان ، از حسين بن سعيد ، از نضر بن سويد ، از قاسم بن سليمان ، از جرّاح مدائنى ، وى مىگويد :
از حضرت ابى عبد الله عليه السّلام پرسيدم : سلام دادن به اهل قبور چگونه است ؟
حضرت فرمودند : بگو :
السّلام على اهل الدّيار من المؤمنين و المسلمين ( درود بر اهل شهرها كه عبارتند از مؤمنين و مسلمين ) رحم الله المستقدمين منكم و المستأخرين ( خدا رحمت كند سابقين و لاحقين ايشان را ) .
و انا ان شاء الله بكم لاحقون ( ان شاء الله ما نيز به شما ملحق خواهيم شد ) .
برقى از پدرش ، از نضر بن سويد ، از قاسم بن سليمان ، از جرّاح مدائنى نقل كرده كه وى گفت :
از حضرت ابى عبد الله عليه السّلام پرسيدم . . . و مثل همان حديث قبلى را ذكر نموده است . حديث دوازدهم ( 2 ) در برخى از كتب چنين يافتم :
محمّد بن سنان ، از مفضل نقل كرده ، وى گفت : فرمود :

966