حديث ششم از محمّد بن الحسين ، از محمّد بن احمد ، از موسى بن عمران ، از عبد الله الحجّال ، از صفوان الجمّال ، وى مىگويد : از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مىفرمودند : رسول خدا صلَّى الله عليه و آله و سلَّم در هر شب جمعه با گروهى از اصحابشان به قبرستان بقيع در مدينه تشريف مىبردند و در آنجا سه مرتبه مىفرمودند : السّلام عليكم يا اهل الدّيار ( سلام و درود بر شما اى اهل شهرها ) . و سه مرتبه مىفرمودند : رحمكم الله ( خدا شما را رحمت كند ) . سپس به اصحابشان توجّه نموده و مىفرمودند : اين اهل قبور از شما بهتر هستند . اصحاب عرض مىكردند : اى رسول خدا براى چه ؟ ايشان ايمان آورده ، ما نيز ايمان آوردهايم ، ايشان جهاد كردهاند ، ما نيز جهاد كردهايم ؟ حضرت فرمودند : ايشان ايمان آورده ولى ايمانشان را به ظلم و ستم آلوده نكردند و با همين حال از دنيا رفتند و من بر اين امر شهادت مىدهم و شما پس از من در اين دنيا باقى مىمانيد و نمىدانم پس از من چه خواهيد كرد . مترجم گويد : اين كلام حضرت اشاره است به ارتداد و ستمهاى اصحاب پس از رحلت آن وجود مبارك پس كلمه « لا ادرى » نه به معناى نفى علم باشد بلكه كنايه است از حوادث واقعه بعد از آن جناب چنانچه در عرف اين نحو تعبير معمول مىباشد .