دوستانم قادر و بر انتقام گرفتن از دشمنان متمكن هستم ، به عزّت و جلال خود قسم آنان را كه رسولم را تنها گذارده و برگزيدهام را رها كرده و حرمتش را هتك نموده و فرزندانش را كشته و عهدش را نقض و زير پاى نهاده و به اهل بيتش ستم كردهاند عذابى كنم كه احدى از عالميان را چنين عذابى نكرده باشم . در اين هنگام تمام موجودات سماوى و ارضى به ضجّه در آمده و آنان كه به عترتت ستم كرده و هتك حرمتت را روا داشتهاند را لعن و نفرين مىكنند . و هنگامى كه آن جماعت ( فرزندان و اهل بيت و نيكان از امّتت ) به طرف گورها و قبرهايشان نمايان مىشوند حق تعالى خودش متولى قبض ارواح آنها به يد قدرتش شده و فرشتگان را از آسمان هفتم به زمين فرو فرستاده در حالى كه با ايشان : 1 - ظروفى از ياقوت و زمرّد بوده كه مملوّ از آب حيات مىباشند . 2 - حلَّه هائى از حلَّه هاى بهشتى . 3 - عطرى از عطرهاى بهشتى . مىباشد ، پس فرشتگان بدنهاى ايشان را با آن آبها شستشو داده و حلَّه ها را به تن آنها كرده و با آن عطرها حنوطشان نموده و دسته دسته بر ايشان نماز مىخواند و پس از اتمام نماز حق تعالى گروهى از امّتت را كه كفار ايشان را نمىشناسند و در خون شهداء نه با گفتار و نه با كردار و نه با قصد شركت كردهاند را گسيل داشته تا اجسام و ابدان آنها را دفن كنند و براى قبر سيّد الشّهداء در آن سرزمين اثرى نصب كرده تا براى اهل حق نشانه اى بوده و براى اهل ايمان سببى براى رستگارى باشد و در هر روز و شب از هر آسمانى صد هزار فرشته گرداگرد آن طواف كرده و بر آن حضرت صلوات فرستاده و نزد قبرش تسبيح خدا گفته و براى زائرين آن جناب طلب آمرزش كرده و اسامى زائرين از امّتت را كه قربة الى الله آن حضرت را زيارت مىكنند و نيز اسماء پدران و خويشاوندان و شهرهاى ايشان را مىنويسند و در صورتهاى ايشان بامدادى كه از نور عرش