نعيم بن وليد ، از يوسف كناسى ، از حضرت ابى عبد الله عليه السّلام ، حضرت فرمودند : هر گاه خواستى با حضرت حسين بن على عليهما السّلام وداع كنى بگو : درود بر تو و رحمت و بركات خدا بر تو ، تو را به خدا مىسپارم ، و مىگويم : خدا حافظ ، به خدا و رسولش و به آنچه تو آورده و بر آن دلالت كردى ايمان آوردم ، و از رسول تبعيّت و پيروى كردم ، پس ما را با شاهدين بنويس ، خدايا قرار مده اين زيارت را آخرين عهد و پيمان ، با او ، خدايا از تو مىخواهيم كه بواسطه حبّ و دوستى او به ما نفع دهى ، خدايا او را به مقام پسنديده گسيل دار و بواسطه اش دين خود را يارى فرما ، و به سبب او دشمنت را نابود نما ، و به سببش كسانى را كه طرح جنگ با آل محمّد را طرّاحى كردند هلاك فرما ، زيرا خودت چنين وعده اى داده اى و هرگز خلف وعده نمىكنى ، درود بر تو و رحمت و بركات خدا بر تو ، شهادت مىدهم كه شما شهداء و نيكنژادان مىباشيد ، در راه خدا جهاد كرده و بر طريق رسول خدا صلَّى الله عليه و آله و سلَّم مقاتله نموديد ، شما پيشىگيرندگان و هجرتكنندگان و يارى نمايندگان هستيد ، شهادت مىدهم كه شما ياران خدا و ياران رسولش مىباشيد ، پس حمد و سپاس خدائى را كه به شما وعده راست داد و نشان داد به شما آنچه را كه دوست مىداريد و درود و رحمت و بركات خدا بر محمّد و آل محمّد ، خداوندا من را در دنيا از ياد نعمتهايت غافل منما ، البتّه نه آنكه مشغولم كنى به نعمتهاى زيادى كه شگفتىهاى خوبى و زيبائى آنها من را از تو باز داشته و جلاء و درخشندگى زينت آنها مفتونم نمايد ، و نه اينكه مبتلايم كنى به قلَّت و كمى نعمتها كه رنج و تعب كم بود آنها مضرّ به عملم بوده و حزن ناشى از آن سينهام را پر نمايد ، از نعمتهايت آن قدر به من اعطاء فرما كه از مخلوقاتت بىنياز و از بدى آنها در امان باشم ، خداوندا به مقدار كفاف به من اعطاء نما تا بواسطه آن به رضايت و خشنودى تو دست يابم ، اى مهربانتر از هر مهربانى ، و خدا درود و رحمت