برنده تر بود بعدد ستارگان آسمانها كاسه هائى در آن بود بركنار آن گنبدهائى از ياقوت قرمز و درّ سفيد گذارده بودند ، جبرئيل با بالش بكنار او زد و آن مشك اذفر بود ، سپس فرمود بآن كسى كه جان محمّد صلَّى الله عليه و آله و سلم در دست او است در بهشت درختى است و برگهايش تسبيح مىگويند كه آفريدگان اولين و آخرين صدائى بخوبى و خوشى آن نشنيده‌اند ميوه اى بمانند انار مىدهد كه چون آن را فرو مىاندازد و مؤمن ميشكافدش به نود پرده تقسيم مىشود ( ظاهرا مقصود از حلَّه همان پرده هاى ما بين دانه هاى انار است ) و مؤمنين بر تختهائى از نور نشسته‌اند و از دست و پيشانى آنان نور و روشنى تابانست و تو پيشواى آنانى بر پاى ايشان كفشهائيست كه بندهاى آن از نور است و جلو خود را از بهشت تا آنجا كه بخواهد به بيند روشن مىكند در اين حال زنى از بالا باو گويد پاكست خدا اى بنده خدا خير تو براى ما چيست مؤمن گويد تو كيستى پاسخ دهد از كنيزانى هستم كه خداوند در باره آنان فرموده * ( فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزاءً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ ) * [1] سپس فرمود

[1] هيچ آفريده اى نمىداند در غيب عالم از چيزهائى كه دوست دارد چهار برايش آماده شده و اين پاداش كارهاى خيرى است كه مىنمود - سوره سجده آيه 117

37