ميفرمود : هر كس قبر فرزندم على را زيارت كند براى او در نزد خداوند ثواب هفتاد حجّ خالص باشد ، عرضكردم : هفتاد حجّ ؟ فرمود : بلكه هفتاد هزار حج ، و افزود : چه بسا حجّى است كه مورد قبول نباشد ، و هر كس زيارت كند او را و يك شب را در كنار آن مزار بسر برد مانند كسى است كه خدا را در عرش زيارت نموده است ، عرض كردم خدا را در عرش زيارت كرده است ؟ فرمود :
آرى چون روز قيامت شود بر عرش خداوندى چهار تن از اوّلين و چهار تن از آخرين قرار گيرند ، امّا چهار نفر اول : نوح و ابراهيم و موسى و عيسى عليهم السّلام باشند ، و اما چهار تن آخرين : محمّد و علىّ و حسن و حسين كه درود و سلام خدا بر ايشان باد باشند ، آنگاه ريسمانى در اطراف عرش بكشند و حصارى معيّن كنند و ما با زوّار قبور امامان بنشينيم ، آگاهى ميدهم كه درجه و مقام زائر قبر فرزند من از ديگران بالاتر است ، و عطايش از تمامى زوّار ائمّهء ديگر ، نزديكتر و بهتر است . ( مراد از نزديكترى عطا ، قرب منزلت است ) مؤلَّف اين كتاب كه خداوند او را رحمت كند گويد : معنى قول او كه فرموده : « مانند كسى باشد كه خدا را در عرش زيارت كرده » ، تشبيه نيست كه از آن جسم بودن و بر عرش قرار گرفتن خدا فهميده شود ، بلكه عرش منسوب

641