بدان انجام شد .
مترجم گويد : « سبط ابن جوزىّ در تذكره نقل كرده است كه علماء تاريخ نوشته‌اند كه چون مأمون حضرت را بولايتعهدى نصب كرد بنى عبّاس بر وى خشم گرفتند و در بغداد مجمعى تشكيل داده او را از خلافت خلع و ابراهيم بن مهدىّ را بجاى او نصب كردند از اين رو اين كلام را حضرت بمأمون گفت » .
15 - باز بيهقىّ از صولىّ از محمّد بن يزيد روايت كرد كه ابن ابى عبدون از پدرش نقل كرده گفت : چون مأمون با علىّ بن موسى ولايتعهدى را پيمان بست او را در جانب خود نشانيد و عبّاس خطيب ( كه ظاهرا پسر مأمون است ) برخاسته ( و با حضرت بيعت نمود ) و خطبه اى خواند و بسيار نيكو سخن گفت ، و در آخر اين بيت را سرود :
< شعر > لا بدّ للنّاس من شمس و من قمر فأنت شمس و هذا ذلك القمر < / شعر > خطاب به مأمون كرده گفت :
مردم نياز بخورشيد و ماه هر دو دارند ، اينك تو خورشيد و اين ( علىّ بن موسى ) ماه هستيد .
مترجم گويد : « بايد در نظر داشت كه لفظ شمس مؤنّث است ، و لفظ قمر مذكَّر ، و در اين شعر بسيار بجا استعمال شده است » .

327