امام عليه السّلام فرمود : پدرم برايم نقل كرد كه در محضر پدرش ابو عبد الله امام صادق عليه السّلام اين اقوال شما در بيان آيهء « * ( ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ ) * » ذكر شد ، آن حضرت ناراحت و خشمگين گشته فرمود : خداوند عزّ و جلّ از چيزى كه به بندگانش تفضّل كرده نخواهد پرسيد و بدان بر آنان منّت نمىنهد ، و منّت به احسان در مخلوقات قبيح و زشت است تا چه رسد بخداوند عالم عزّ و جلّ ، و چگونه چيزى را كه مخلوق خدا بدان راضى نيست بخدا نسبت دهند ، و لكن مراد به اين نعيم دوستى ما اهل البيت ( خاندان رسالت ) و ولايت ما است ، خداوند از آن در قيامت باز خواست خواهد كرد . خداوند پس از پرسش از توحيد و نبوّت ، بندگان را از مسألهء ولايت ما بازجوئى خواهد كرد ، زيرا بنده اگر از عهدهء اين سؤال برآيد و بدان وفا كرده باشد ، اين امر او را به نعيم جاودانهء بهشت ميرساند ، و براستى كه اين مطلب را پدرش از آباء گرامش از امير مؤمنان - عليهم الصّلاة و السّلام - برايم نقل كرد بدين صورت كه گفت :
رسول خدا صلَّى الله عليه و آله بمن فرمود : يا عليّ ! اوّلين چيزى كه از بنده پس از مرگ سؤال مىشود شهادتين است ؛ شهادت باينكه معبودى جز الله نيست ، و شهادت باينكه محمّد - صلَّى الله عليه و آله - رسول خداست ، و ديگر شهادت به اينكه تو يا

284