آورد ، و ملعونان را پناه داد ، و اموال مسلمين را در ميان توانگران پخش كرد و فقرا را محروم ساخت و بضعفا چيزى از حقّشان نپرداخت مگر اندكى ، و بيخردان را از عمّال و كارگزاران مملكت اسلامى قرار داد - مانند معاويه و عمرو بن عاص كه هر دو مورد لعن رسول خدا صلَّى الله عليه و آله بودند - ، و واجب است بيزارى جستن از دوستان ايشان كه با امير مؤمنان بمحاربه برخاستند ، انصار و مهاجرين را كشتند ، و اهل فضل و صلاح را از پيشينيان بقتل رسانيدند .
و همچنين بيزارى از اهل شورى ، و ابو موسى اشعرىّ و دوستانش كه اينان كسانى هستند كه اهل اين آيه‌اند : * ( الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعاً ، أُولئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآياتِ رَبِّهِمْ ) * ، يعنى : ( اينان كسانى هستند كه زيانكارترين مردمند كه گم شد و ضايع گرديد كوششهاى ايشان بانجام كارهاى نيك در اين دنيا ، و مىپندارند كه كار نيكو انجام مىدهند ، و اينانند كه بآيات و نشانه‌هاى پروردگارشان كافر گشتند ) و بولايت امير المؤمنين - عليه السّلام - و بلقاء پروردگار كافر شدند ، يعنى خدا را ملاقات خواهند كرد و ميميرند بدون ولايت علىّ عليه السّلام و اعمالشان يكسر تباه و حبط و نابود مىشود ، و روز رستاخيز ترازوئى براى ايشان بپا نخواهيم كرد كه بدان عمل خير ايشان سنجيده شود ، زيرا خيرى براى آنها باقى نماند و همه تباه و نابود شد ، و آنان سگان اهل دوزخند .
و همچنين واجب است بيزارى از آنها بتهاى ساختگى كه پيشوايان ضلالت

276