داريم به آيات آن چه محكمش و چه متشابهش ، چه خاصّش و چه عامّش ، چه وعدش و چه وعيدش ، چه بشارتش و چه زنهارش ، چه ناسخش و چه منسوخش ، چه قصص و چه اخبارش ، بهمهء آن ايمان داريم . هيچ يك از مخلوقات مانند آن ( قرآن ) را نتواند آورد . و آنكه دليل كاروان بشريّت و راهنماى پس از او ( پيامبر محمّد مصطفى صلَّى الله عليه و آله ) بر مؤمنان و سرپرست و امام مسلمانان ، و بيانكنندهء قرآن و عالم باحكام آن ، برادر و وصىّ او و متصدّى امر خاندانش ميباشد ، آن كس كه نسبتش بدو همچون نسبت هارون است بموسى [ عليهما السّلام ] و او علىّ بن ابى طالب امير مؤمنان عليه السّلام است كه امام تقوى پيشگان ، و پيشرو و جلودار كسانيست كه با گرفتن وضو سر و روى خود را نورانى كرده ، و در قيامت با صورت و دست و پاهاى نورانى وارد محشر ميشوند ( قائد الغرّ المحجّلين ) و بهترين و بالاترين اوصياء و وارث علم و دانش همهء پيامبران و فرستادگان خدا بر خلق ، و پس از وى حسن و حسين كه هر دو آقا و سرور جوانان بهشتى هستند ، سپس على بن الحسين زين العابدين ( زينت خدا پرستان ) ، و پس از او محمد بن علىّ شكافندهء معضلات علوم انبياء ، سپس جعفر بن محمّد الصّادق وارث علم اوصياء ، آنگاه موسى بن جعفر

263