از راه دور براى بجا آوردن نماز جمعه گرد مىآيند ، لذا خداوند عزيز دوست داشت كه بر ايشان آسان گيرد و زحمتشان را كم كند و طىّ طريق و دورى راه را منظور دارد لذا باين جهت چهار ركعت را دو ركعت قرار داد [1] ، و ديگر اينكه امام آنان را براى خطبه زمانى نگه مىدارد و آنان انتظار نماز را ميكشند ، و هر كس انتظار نماز را كشد خود در نمازيست كه در حكم تمام است ، و ديگر اينكه اساسا نماز بجماعت و با امام بجاى آوردن تمامتر و كاملتر است براى علم و دانش و عدالت و برترى امام ، و يكى ديگر اينكه روز جمعه روز عيد است ، و نماز عيد دو ركعت است و شكسته نيست براى آن دو خطبه اى كه در آنست .
و اگر بگويد : از چه رو خطبه در آن مقرّر شده است ؟ جواب آنست كه : چون نماز جمعه در مكانى منعقد مىشود كه مردم همگى در آن حاضر ميشوند و شركت مىكنند ، سببى باشد براى امير و پيشوا ، تا مردم را موعظه كند و بطاعت خداوند ترغيب نمايد ، و از معصيت و نافرمانى حضرتش بيم دهد ، و آنان را بمصالح دين و دنيايشان آگاهى دهد ، و از امورى كه مربوط به حوزهء امارت اوست ، ( چه سياسى و چه اقتصادى ) ايشان را مطَّلع سازد و آنان را به اوضاعى

[1] . اين پاسخ نبايد از امام عليه السّلام باشد چون خداوند همهء نمازها را دو ركعت دو ركعت فريضه كرده است ، و دو ركعت ديگر فريضة النّبىّ صلى اللَّه عليه و آله است و نيز در همين خبر و روايت ديگر آمده است كه خطبه بجاى دو ركعت است لذا شرائط طهارت و استقبال قبله و عدم انجام عمل منافى صلاة در آن هست .

232