و طلب بخشش از گناهان گذشته ، و نهادن پيشانى بر روى خاك هر روز و هر شب ، تا اينكه بنده هميشه بياد خدا باشد ، و او را فراموش نكند ، و در درگاه او خودباخته و پر هراس و كوچك و حقير ، و خواهنده و مايل به افزونى دين و دنياى خود باشد ، بعلاوهء انزجار از گناه و تباهى كه در آن است ، و اين عمل مرتب براى او ادامه دارد در شبانه روز براى اينكه بنده مدبّر و سرپرست و خالق خود را از ياد نبرد و بفراموشى نسپارد تا كه به ناشكرى و ناسپاسى افتد و طغيان و سركشى كند ، و براى اينكه همواره در سلك طاعت پروردگار خود باشد ، و بوظائف بندگى در پيشگاه خدايش قيام كند ، و اين عبادات جلوگير باشد او را از گناهان ، و مانعى براى او باشد از گرايش بفساد و خرابكارى .
و باز اگر كسى بگويد : براى چه مأمورند كه براى عبادت وضوء بگيرند و آغاز به آن شده است ؟ در جواب گويند : براى اينكه بنده نظيف باشد هنگامى كه در برابر خداى خود بر پا مىايستد ، و از آلودگى معاصى و گناهان بسبب آن وضو پاك و طاهر گشته باشد ، و در وقت مناجات با پروردگار خود مطيع او باشد در فرمانى كه صادر كرده است ، و از هر پليدى و نجاستى برى و پاك و پاكيزه بدرگاه خداوند بايستد ، بعلاوه كه وضو ساختن خود آدمى را از كسالت و چرت زدن باز ميدارد و دل را روشن و قلب را تميز و خالص ميگرداند و براى

212