براى سجده است و خضوع در آن ، و شستن دو دست بدان جهت است كه آنها را بدرگاه حقتعالى بالا ميبرد و بعد مىافكند ، و با آن دو كف رغبت و رهبت و تبتّل [1] انجام مىدهد ، و مسح سر و روى دو پا براى اينست كه ظاهر و آشكار و برهنه است و در جميع حالات نماز با اين سه استقبال كند و رو بحقّ ايستد و در اينها خضوع و تبتّل همانند و بحدّ روى و ذراعين نيست .
و علَّت زكات براى دادن قوت به بينوايان است ، و نيز حفظ اموال ثروتمندان و اغنياء ( تا مسلك اشتراكى پيش نيايد ) و خداوند تبارك و تعالى اهل صحّت و سلامت را مكلَّف ساخته تا قيام بنيازهاى آفتزدگان و بلاديدگان نمايند ، چنان كه ميفرمايد : * ( لَتُبْلَوُنَّ فِي أَمْوالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ ) * ( در اموال و جانها وا نفستان ، مورد امتحان و آزمايش واقع خواهيد شد - آل عمران 186 ) در اموال بپرداخت زكات و در جانها بمهيا شدن براى صبر بر بليّات و ناگواريها ، و با اينكه در پرداخت زكات أداء شكر نعمتهاى پروردگار عزّ و جلّ و اميد زيادت نعمت است ، و نيز رأفت و رحمت بر پريشانحالان و مردم بينوا و كوخنشين و ضعفا است ، و همچنين تحريص بر مواسات و همدردى با فقرا و

[1] . در كتاب دعاى كافى كلينىّ - رضوان اللَّه تعالى عليه - روايتى نقل شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمودند : رغبت آنست كه كف دو دست بآسمان بلند شود ، و رهبت آنست كه دستها بلند و پشت دو دست بآسمان شود و تبتل به انگشت اشاره كردن است .

173