عامه و نه در خاصه شناخته نشده‌اند ، پس خبر واحد است و راويان آن از افراد ناشناس ميباشند .
و آوردن صدوق - رحمه الله - آن را در كتاب دليل صحّت آن براى مردم مؤمن به اصول مقرّره در صحّت و سقم حديث نيست چون صرف نقل دليل قبول نيست ، زيرا اخبار تحريف قرآن را صدوق ( ره ) در كتبش نقل كرده ولى در اعتقاداتش بصراحت آنها را رد كرده است ، و ناگفته نماند كه * ( فَسَخَّرْنا لَه الرِّيحَ ) * معنايش اين نيست كه قاليچهء سليمان را باد به اين طرف و آن طرف ميبرد ، اين طرز فكر عوام الناس است ، بلكه در آن زمان از نيروى باد استفادهء علمى كردند و كشتى بادباندار كه حركتش با باد بود اختراع شد كه « * ( غُدُوُّها شَهْرٌ وَرَواحُها شَهْرٌ ) * » ( بامدادش طىّ يكماه راه بود ، و شبانگاهش يكماه ) ، همچنين * ( وَأَلَنَّا لَه الْحَدِيدَ ) * در زمان داود عليه السّلام كه درست هزار سال قبل از ميلاد مسيح عليه السّلام است بشر توانست خود سنگ آهن را ذوب كند ، * ( وَ « أَسَلْنا لَه عَيْنَ الْقِطْرِ ) * » و مس نيز در آن زمان كشف شد ، و گاهى بعض از آراء تفسيرى كه بصورت حديث از معصوم عليه السّلام نقل كرده‌اند افسانه مانند و رمان است و نتيجه اش مبتذل كردن كتاب الهى و أولياء معصومينش عليهم السّلام است ، به خدا پناه بايد برد » .
9 - پدرم - رضى الله عنه - بسند مذكور در متن از سليمان جعفرىّ روايت كرده كه گفت : ابو الحسن الرّضا عليه السّلام از من پرسيد آيا ميدانى چرا اسماعيل را صادق الوعد خواندند ؟ عرضكردم : خير ، پس حضرت فرمود : با مردى وعده گذاشته بود و تا يك سال در انتظار او مراقبت نمود .

146