فرمود : اگر هلال ماه ذى الحجّه در آيد و ما در مدينه باشيم ( بايد با احرام حجّ خارج شويم نه احرام عمره ) نمىرسد ما را كه محرم شويم مگر به احرام حجّ ( مقصود حجّ قران است ) زيرا ما بايد از مسجد شجره كه ميقات اهل مدينه است محرم شويم ( و آن از مكَّه بسيار دور است ) و رسول خدا صلى الله عليه و آله آنجا را ميقات قرار داده ، امّا شما كه از سوى عراق مىآئيد هر گاه به غرهء ذى الحجّه وارد شديد بايد عمره بجا آوريد زيرا ميقاتى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله براى شما قرار داده « ذات عرق » و غير آن است و آن پيش روى شما و نزديك به مكَّه است ، فضل [ بن - سهل ذو الرّياستين ] گفت : آيا من ميتوانم اكنون از احرام بيرون آيم و تمتّع كنم ، ( در حالى كه ) طوافم را به بيت بجاى آورده‌ام ؟ حضرت فرمود : آرى . اين مسأله را محمّد بن جعفر با سفيان بن عيينه و اصحاب او در ميان گذاشت و به آنان گفت : فلان شخص چنين و چنان گفته است ، سفيان آن را از ابو الحسن عليه السّلام ناروا دانسته و بد گفت .
مصنّف كتاب - رحمه الله - گويد : سفيان بن عيينه امام صادق عليه السّلام را ملاقات كرده و از آن حضرت روايت مىكند و تا ايّام حضرت رضا عليه السّلام حيات داشته است .

675