در آنجا يافت : « لا إله إلَّا الله ، محمّد رسول الله و علىّ بن أبي طالب امير المؤمنين و زوجته فاطمة سيّدة نساء العالمين و الحسن و الحسين سيّدا شباب اهل الجنّة » ( معبودى جز الله نيست ، محمّد رسول خداست و علىّ بن ابي طالب امير مؤمنان است و همسرش فاطمه سرور زنان جهان است ، و حسن و حسين دو سرور جوانان اهل بهشت هستند ) ، آنگاه آدم عرضه داشت : خدايا ! اينها چه كسانى هستند ؟ خداوند - عزّ و جلّ - فرمود : اينها از فرزندان تو هستند و آنان از تو و از تمام مخلوقاتم بهترند ، و اگر آنان نبودند ، نه تو و نه آسمان و زمين و بهشت و دوزخ را خلق نمىكردم ، مبادا با حسد به آنان بنگرى ! كه در اين صورت تو را از جوار خودم بيرون خواهم كرد ، ولى او با حسد به آنان نگاه كرد و مقام و منزلت آنان را آرزو نمود و در نتيجه شيطان بر او مسلَّط شد تا اينكه از درختى كه از آن نهى شده بود ، تناول نمود ، و پس از آن شيطان بر حوّاء نيز مسلَّط شد ، بخاطر اينكه به فاطمه - سلام الله عليها - با چشم حسد نگاه كرده بود و در نتيجه مثل آدم ، از درخت خورد ، و خداوند - عزّ و جلّ - آن دو را از بهشت خود بيرون كرد و از جوار خويش به زمين فرستاد [1] .

[1] . قبلا راجع به درخت گندم در پاورقيهاى گذشته بتفصيل سخن گفتيم ، و بايد دانست كه شرائط عالم دنيا با شرائط عالم قبل از دنيا يكى نيست ، و اين دنيا دار تكليف اختيارى است و شيطان در اين دنيا بر اولياء خدا مسلَّط نيست ( استاد غفّارى ) .

619