33 - احمد بن ابي نصر بزنطىّ گويد : از امام رضا عليه السّلام سؤال كردم : اوّلين طيب و بوى خوش چگونه بوجود آمد ؟ فرمود : ديگران چه ميگويند ؟ عرض كردم ميگويند : وقتى آدم به سرزمين هند هبوط كرد و بر بهشت گريست ، اشكهايش جارى شد و به شكل ريشه در زمين فرو رفت و به طيب و بوى خوش تبديل گرديد . حضرت فرمود : اين طور كه آنان ميگويند نيست ، بلكه حوّاء موهاى بافته اش را با شاخ و برگ درختهاى بهشت مىبست ( يا معطَّر ميكرد ) و وقتى به زمين هبوط كرد و به معصيت افتاد [1] ، حائض شد و به او دستور غسل داده شد و موهاى بافتهء خود را باز كرد ، و خداوند - عزّ و جلّ - بادى را فرستاد و آنان را به پرواز درآورده سپس پايين آورد و در هر جايى كه خدا اراده فرمود ، پراكنده ساخت ، و بوى خوش به اين گونه بوجود آمد .
34 - عبد العظيم حسنىّ گويد : امام هادى از پدران گرامى خود از امام

[1] . مخفى نماند كه معصيت آدم و حوّاء در بهشت بوده است ، مگر اينكه مراد معصيت ديگرى يا نافرمانى شوهرش بوده ، غير از نزديك شدن به درخت بهشتى باشد .

586