از بصره سرزمين ما عبور فرمود ، نامه هائى از ايشان به دست ما رسيد كه در كنار آنها چنين آمده بود : « مقام امامت من به فرزند بزرگم مىرسد » .
نصّى ديگر :
25 - زياد بن مروان قندىّ گويد : « بر امام كاظم عليه السّلام وارد شدم و فرزند ايشان » عليّ « نيز حضور داشت ، امام كاظم عليه السّلام فرمودند : زياد ! اين شخص نوشته اش نوشتهء من است ، گفتارش گفتار من است ، فرستاده اش فرستادهء من است و هر چه بگويد مطلب همان است كه او گفته است » .
مصنّف ( شيخ صدوق ) گويد : « زياد بن مروان قندىّ ، خود ، اين حديث را نقل كرد ولى بعد از فوت امام كاظم عليه السّلام منكر آن شده و از جملهء واقفه [1] گرديد و آن قسمت از اموال موسى بن جعفر عليهما السّلام را كه نزد خود داشت ، حبس و ضبط نمود » . ( و به حضرت رضا عليه السّلام مستردّ نكرد . )

[1] . توضيح « واقفه » در صفحهء 13 گذشت .

58