نبود ) و آن طور كه اينها مىگويند سحر به كار نمىبرد . « * ( لكِنَّ الشَّياطِينَ كَفَرُوا يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ ) * » ( لكن شياطين كافر بودند و به مردم سحر و جادو مىآموختند ) سحر و جادويى كه به سليمان و به آنچه بر دو فرشته - يعنى هاروت و ماروت در بابل نازل شد - نسبت مىدادند .
بعد از نوح عليه السّلام جادوگران و فريبكاران ، بسيار زياد شده بودند ، لذا خداوند - عزّ و جلّ - دو فرشته را به سوى پيامبر آن زمان فرستاد و بآن دو مأموريت داد كه سحر و نحوهء ابطال آن را به آن پيامبر بياموزند ، او نيز آن مطالب را از آن دو فرشته دريافت كرده و به فرمان خدا آن را به مردم آموخت و به آن دو دستور داد تا به اين وسيله در مقابل سحر ايستادگى كنند و آن را باطل نمايند . و نيز از اينكه مردم را سحر كنند نهى فرمودند ، همان گونه كه انسان سمّى را به كسى معرّفى كند و پادزهر آن را نيز به او بدهد ، خداوند نيز مىفرمايد : « * ( وَما يُعَلِّمانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى يَقُولا إِنَّما نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلا تَكْفُرْ ) * » ( و آن دو بكسى چيزى نمىآموختند مگر اينكه به او بگويند ما وسيلهء امتحان هستيم ، كافر نشو [ يعنى با بكارگيرى

548