را بردار آويزان كنند ، اين كار را انجام بده . و بعد از رفتن زيد ، حضرت صادق عليه السّلام فرمود : واى بر كسى كه فرياد او را بشنود و او را يارى نكند .
مأمون گفت : يا ابا الحسن ! آيا رواياتى در مذمّت افرادى كه به ناحقّ ادّعاى امامت مىكنند ، وارد نشده است ؟ حضرت فرمود : زيد ادّعاى ناحقّ نمىكرد او متّقىتر از اين بود كه چنين كند ، او مىگفت : شما را به شخصى مرضى و پسنديده از آل محمّد دعوت مىكنم ، آن رواياتى كه وارد شده در مورد افرادى است كه ادّعا مىكنند خداوند آنان را به امامت تعيين كرده است و مردم را به غير دين خدا دعوت كرده و آنها را از راه خدا منحرف مىسازند . قسم بخدا كه زيد از مخاطبين اين آيه بود : « * ( وَجاهِدُوا فِي الله حَقَّ جِهادِه هُوَ اجْتَباكُمْ » ) * ( در راه خدا - آن طور كه شايستهء جهاد در راه خداست - جهاد كنيد او شما را برگزيده است - حجّ : 78 ) .
شيخ صدوق گويد : زيد بن علىّ ، فضائل بسيارى دارد كه از ساير ائمّه نقل شده ، و من آنها را بعد از اين حديث ذكر مىكنم تا هر كس كتاب ما را مطالعه مىكند ، با اعتقادات اماميه در بارهء زيد آشنا شود :

517