و خداوند هيچ يك از اولاد انبياء را به چنين كرامتى كه ما را بدان گرامى داشته ، اكرام نكرده است و تنها ما را از خاندان انبياء مخصوص نموده .
در اينجا ، مأمون و علماى حاضر در مجلس گفتند : خداوند به نيابت از اين امّت ، به شما اهل بيت جزاى خير عنايت فرمايد . ما در مطالبى كه بر ما مشتبه مىشود ، شرح و بيان را جز نزد شما نمىيابيم .
باب 24 سخنان حضرت رضا - عليه السّلام - در مورد مرد شامى و سؤالات او از امير المؤمنين - عليه السّلام - در مسجد كوفه 1 - احمد بن عامر طائى [1] گويد : على بن موسى الرّضا عليهما السّلام از قول پدرانشان از حسين بن علىّ نقل نمود كه عليّ بن ابى طالب عليه السّلام در مسجد

[1] . احمد بن عامر طائى ، و پسرش عبد اللَّه كه اين حديث را از پدرش نقل نموده ، توثيق نشده‌اند ، احمد بن عامر داراى نسخه اى بوده است كه روايات مربوط به حضرت رضا عليه السّلام را در آن گرد مىآورده كه البتّه اين نسخه نيز متواتر نيست . احمد بن عامر در اوائل عمر در بغداد ميزيسته و سپس در سامرا و اينكه در كجا به خدمت حضرت رسيده است معلوم نيست . و دو راوى ديگر اين خبر يعنى ابو الحسن محمّد بن عمرو و ابو عبد اللَّه بن جبله غير امامى هستند ، و امام را بحسب مذهبشان معصوم نمىدانند . نكتهء ديگر اينكه در بيان سند از روش عامّه تبعيّت شده است ، زيرا رسم اصحاب ما نيست كه در سند احاديثى كه ائمّه از پدرانشان نقل كرده‌اند لفظ « حدّثنا » بگويند ، به عبارت ديگر ائمّه عليهم السّلام در هنگام روايت از پدرانشان ، لفظ « حدّثنا » را بكار نمىبرند ، چون « حدّثنا » مربوط است به جلسهء درس و بحث و استاد و شاگرد و ساختگى بودن خبر براى كسانى كه اهليّت داشته باشند بىترديد است ، و مراد از اهل بودن ، شناختن اولياء حق و ائمّه اطهار عليهم السّلام است ، نه مسأله دانستن فقط . و نيز لازم نيست حديث ساختگى همه اش نادرست باشد همين كه پاره اى از آن مخالف حقّ بود كفايت ميكند . ( غ )

496