بيشتر باشد ، اولويّت بيشترى براى دوستى وجود دارد ، و هر چه نسبت اشخاص به پيامبر نزديكتر باشد ، دوستى ، بهمان مقدار بيشتر است ، ولى با پيغمبر خدا صلى الله عليه و آله در مورد علاقه و مهربانىاش نسبت به خاندانش و منّتى كه خداوند بر امّتش نهاده كه زبان از شكر آن عاجز است ، به انصاف رفتار نكردند و آن را در حقّ فرزندان و خاندان پيامبر انجام ندادند ، و موقعيّت آنان را در بين خود همانند چشم در سر ندانستند ، كه اين كار در واقع رعايت حال رسول الله صلى الله عليه و آله و نشانهء محبّت به او بود ، چگونه ؟ ! و حال آنكه قرآن در اين باره سخن مىگويد و به آن دعوت مىنمايد و اخبار و روايات در بارهء اينكه آنان اهل مودّت مىباشند و همان كسانى هستند كه خداوند مودّت آنان را واجب فرموده ، و در آن مورد وعدهء پاداش داده است ، مسلَّم و قطعى است ، ولى كسى به وعده اى كه در اين مورد داده عمل نكرد ، كسى اين مودّت را با حال اخلاص و ايمان ارائه نمىكند مگر اينكه مستوجب بهشت خواهد بود ، زيرا خداوند در اين آيه چنين مىفرمايد : « * ( وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحاتِ فِي رَوْضاتِ الْجَنَّاتِ لَهُمْ ما يَشاؤُنَ عِنْدَ

482