- سلام الله عليها - نزد اوست .
مترجم گويد : در اين حديث بزرگترين و مهمترين علامت امام كه اتّفاق و اجماع اماميّه بر آن است صريحا ذكر نشده و ظاهرا حذف گرديده است ، و آن مقام « عصمت » است كه بعضى فرق شيعه مثل فطحيّه و جاروديّه آن را قبول ندارند ، و ابن فضّال نيز فطحى مذهب بوده است ( يعنى بعد از امام صادق عليه السّلام بجاى امام كاظم عليه السّلام ، برادر آن حضرت : عبد الله بن جعفر را امام مىدانسته ) هر چند در نقل اخبار ثقه و قابل اعتماد بوده است و در آخر عمر متنبّه گرديد ، و از طرفى در پاره اى از صفات مثل مختون متولَّد شدن ، غير معصومين نيز شريكند ، و كلَّا آنچه مخالف اعتبار عقل باشد ، پذيرشش واجب و ضرورى نيست .
2 - در حديث ديگرى آمده است : امام مؤيّد به روح القدس است ، و بين او و خدا ستونى از نور وجود دارد كه اعمال مردم را در آن مىبيند ، و آنچه را بدان احتياج دارد بر آن آگاه مىگردد ، گاهى آن نور براى او گسترده مىشود و ( آنچه را كه بايد بداند ) مىداند و گاه از او گرفته مىشود و در نتيجه ( آنچه را كه لازم نيست ) نمىداند .
( شيخ صدوق گويد : ) امام متولَّد مىشود و خود توليد مثل مىنمايد ، مريض مىشود ، سلامت مىيابد ، مىخورد و مىآشامد ، قضاء حاجت

440