و وقتى زيد به خانه برگشت ، همسرش ، آمدن حضرت رسول و گفتهء آن حضرت كه فرموده بودند : « سبحان الَّذي خلقك » را به او خبر داد ، زيد متوجّه منظور حضرت نشد و گمان كرد كه سخن حضرت به خاطر اين بوده است كه آن حضرت از همسر او ، خوششان آمده است ، لذا نزد حضرت آمد و عرض كرد : يا رسول الله ! زن من كمى بد اخلاق است و مىخواهم او را طلاق بدهم ، حضرت به او فرمودند : « * ( أَمْسِكْ عَلَيْكَ زَوْجَكَ وَاتَّقِ الله ) * » ( همسرت را نگهدار و از خدا بترس - احزاب : 37 ) و خداوند متعال قبلا تعداد همسران آن حضرت و اينكه اين زن نيز از جملهء آنان است را به آن حضرت خبر داده بود ، حضرت اين موضوع را در دل پنهان داشته و براى زيد آشكار نكرده بودند ، و از اين مىترسيدند كه مردم بگويند : محمّد به برده اش كه خود او را آزاد كرده مىگويد : زن تو ، همسر من خواهد شد ، و با اين گفته ، بر آن حضرت خرده بگيرند ، لذا خداوند اين آيه را نازل فرمود : « * ( وَإِذْ تَقُولُ لِلَّذِي ) * - تا آخر آيه ( كه قبلا ذكر شد ) » يعنى ( وقتى به آن كسى كه خدا به واسطهء اسلام به او نعمت داده و تو نيز با آزاد سازى او ، وى را مورد لطف و عنايت قرار دادى ، مىگويى : از خدا بترس و همسرت را نگه دار و در دل چيزى را پنهان مىدارى كه خدا آن را آشكار خواهد كرد و از مردم

415