تو شود نظم - گندم از گندم برويد جو ز جو . صولى گويد كه عون بن محمد اين اشعار را براى من انشا كرد و گفت كه منصور بن طلحه اين اشعار را از براى من انشا كرد و گفت ابو محمد بريدى رضى الله عنه گفت كه چون حضرت رضا ( ع ) وفات كرد اين مرثيه را گفتم .
< شعر > ما لطوس لا قدس الله طوسا كل يوم تحوز علقا نفيسا بدأت بالرشيد فاقتنصته و ثنت بالرضا على بن موسى يا امام لا كالأئمة فضلا فسعود الزمان عادت نحوسا < / شعر > يعنى چه باك بود شهر طوس را باكى نيست او را خدا او را مطهر گردانيد در هر روزى كه در برگرفت چيز نيكوى پاكيزه را ابتدا كرد بهارون الرشيد و او را شكار كرد و شكار خود را دو گردانيد بعلى بن موسى الرضا ( ع ) اى امامى كه نيست مثل ساير پيشوايان در فضل يعنى او را فضل است و خلفا و پيشوايان جور را فضل نيست پس نيكى و سعد زمان بسبب وجود آن بزرگوار و از زمان وفاتش برگشت و مبدل بنحس شد « مترجم گويد » اين ترجمه بنا بر اين بود كه لفظ لا جواب ما بر استفهاميهء باشد و ممكن است كه لا جواب استفهام نباشد بلكه فعل تقديس را نفى كند و غرض شاعر نفرين بطوس است كه چنين بزرگوارى را پنهان كرده و ممكن است كه شاعر در زمان تقيه اين شعر را گفته باشد چنان كه از ظاهر لفظ فرد ثانى مستفاد مىشود و مقصود اين است كه اى طوس خداوند ترا مقدس نگرداند هر روز چيزى نفيس را در بر ميگيرى روزى هارون را و روزى على بن موسى ( ع ) را و المعنى في بطن الشاعر « مصنف گويد » شيخ صدوق عليه الرحمه گويد كه در كتابى اين اشعار را يافتم كه نسبت بمحمد بن حبيب جنى داده بودند « مترجم گويد » اين نسخه شريفه اقل الطلاب علما و عملا غلامرضا ابن محمد سعيد خوانسارى غفر الله له و لوالديه گويد كه چون مرثيه طولانى است مناسب است كه هر شش فرد جداگانه تفسير شود تا ناظرين را از تطبيق لفظ با معنى بهرهء حاصل گردد و اگر خواهند ترجمهء هر لقطى از هر فردى را بدانند بآسانى فهمند و له التوفيق و اليه الزلفى و حسن المآب .
< شعر > قبر بطوس اقام به امام حتم اليه زيارة و لمام قبر اقام به السلام و اذ غدا تهدى اليه تحية و سلام قبر سنا انواره تجلو العمى و بتربه قد تدفع الاسقام قبر تمثل للعيون محمدا و وصيه و المؤمنون قيام خشع العيون لذا و ذاك مهابة في كنهها التحير و الاوهام قبر اذا حل الوفود بربعه رحلوا و حطت عنهم الآثام < / شعر > يعنى قبرى است در طوس كه امامى در آن مدفون است كه واجب است فرود آمدن

500