< شعر > لكننى معتقل بقيد خطب عرضا جعلت مدحى بدلا من قصده و عوضا امانة موردة على الرضا ليرتضى و ام بن عباديها شفاعة لن تدحضا < / شعر > 1 - و از امام جعفر صادق ( ع ) مرويست كه هر كس در حق ما اهل بيت شعرى انشاء نمايد 2 - بنا نمايد حقتعالى از براى او خانهء در بهشت و نيز از آن حضرت روايت شده كه فرمود هيچ گويندهء نگفته است در حق ما فردى از شعر را مگر آنكه بسبب روح القدس مؤيد و موفق شده است . 3 - و از حسين بن جهم مرويست كه گفت از حضرت رضا ( ع ) شنيدم كه ميفرمود هرگز نشده است كه مؤمنى شعرى در مدح ما بگويد مگر آنكه حقتعالى در بهشت از براى او شهرى بنا فرموده است وسيعتر از دنيا بهفت مرتبه كه زيارت مىكند آن مؤمن را در آن شهر هر فرشته مقربى و هر پيغمبر صاحب كتابى پس خداى تبارك و تعالى جزاى نيكو و ثواب وافر دهد بصاحب جليل اسماعيل بن عباد بجهة گفتار پسنديده و اعمال حميده و اخلاق جميله و شيوه رضيه و طريقه مرضيه او و او را بمأمول خود رسانيده و مسئول او را اجابت فرمايد و او را از هر شرى مصروف و ايمن و بر هر خيرى مظفر و منصور و از هر بلائى در پناه خود مؤتمن و بموالى خود ائمه هدى بخشيده چه او در بعضى از اشعار خود بايشان پناه برده چنان چه گويد .
< شعر > ان ابن عباد استجار بمن يترك المعروف مصروفه < / شعر > و در قصيده ديگر ميفرمايد < شعر > ان ابن عباد استجار بكم فكل ما خافه سكفاه < / شعر > و حقتعالى ايشان را اشفعاء او قرار دهد چه نقش خاتم خود را باسماء ايشان مزين نموده باين عبارت شفيع اسماعيل في الآخرة محمد و العترة الطاهرة در ذكر ابواب كتاب و تمام آن هفتاد و يك باب است باب اول در ذكر سبب مسمى شدن حضرت على بن موسى الرضا ( ع ) باب دوم در ذكر اخبارى كه وارد شده است در حق مادر آن حضرت و اسم آن مخدره باب سيم در ذكر مولد آن حضرت ( ع ) باب چهارم در ذكر نصوصى كه از ابى الحسن موسى بن جعفر ( ع ) وارد شده بر امامت و وصى بودن فرزند دلبند خود على بن موسى ( ع ) مشتمل بر بيست و دو خبر منصوص باب پنجم در ذكر نسخه وصيت موسى بن جعفر ( ع )

9