طاء طوبى و خوشى است از براى مؤمنين و نيكى مال است و ظاء ظن و گمان بردن مؤمنين است بخداوند خير و خوبى را و گمان بردن كافر است بخدا شر و بدى را ، ع غ ، عين از عالم و دانا است ، غين غنى و بىنيازى است .
ف . ق ، فاء فوج و مقدار بيشمار است از آتش ، قاف قرآن است كه بر خداوند است جمع آن و اثبات قرائت آن در صدر جناب مصطفوى ( ص ) . ك . ل . كاف از كافى و كفايت و تكفل حق است امور بندگان را ، لام از لغو گفتن كافران است در افترا بستن بر خداوند دروغ را م . ن . ميم ملك خداوند است در روزى كه مالكى نيست غير از او و آن روز ميفرمايد كه امروز ملك از كيست پس ارواح انبياء و رسل و حجج او بنطق مىآيند و ميگويند * ( لِلَّه الْواحِدِ الْقَهَّارِ ) * پس از آن ميفرمايد * ( الْيَوْمَ تُجْزى كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ لا ظُلْمَ الْيَوْمَ إِنَّ الله سَرِيعُ الْحِسابِ ) * .
امروز است روزى كه هر نفسى پاداش عمل خود را به بيند و امروز ظلم نيست و حق بزودى حساب كشد بنده را .
نون نوال و عطا خداوند است از براى مؤمنين و نكال و عقوبت او است از براى كافرين .
و . ه . و او ويل است از براى كسى كه معصيت كند خدا را ها هون و خوارى كسى است كه نافرمانى خدا را كند در نزد خدا لاى لام الف لا اله الا الله ) * است و آن كلمهء اخلاص است نيست بندهء كه اين كلمه را از روى اخلاص بگويد مگر آنكه بهشت بر او واجب مىشود و ياء يد و دست خدا است كه بالاى همه دستها است و بذل و بخشش كند روزى بندگان را و منزه و مبرا است و بلند است مرتبهء او از آنچه مشركان گفتند و از براى او شريك قائل شدند .
پس از آن فرمود كه حقتعالى قرآن را باين حروف كه متداول بود در ميان جميع عرب نازل فرمود و اين آيهء شريفه را تلاوت نمود * ( قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الإِنْسُ وَالْجِنُّ عَلى أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لا يَأْتُونَ بِمِثْلِه وَلَوْ كانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيراً ) * بگو اى پيغمبر گرامى اگر جن و انسانى جمع شوند كه مثل اين قرآن بگويند نميتوانند مثل اين قرآن بگويند اگر چه بعضى ظهير و پشت بند بعضى ديگر شوند . 27 - و از حمدان بن سليمان النيشابورى مروى است كه گفت از حضرت رضا ( ع ) سؤال كردم از قول خداى عز و جل * ( فَمَنْ يُرِدِ الله أَنْ يَهْدِيَه يَشْرَحْ صَدْرَه لِلإِسْلامِ وَمَنْ يُرِدْ أَنْ يُضِلَّه يَجْعَلْ صَدْرَه ضَيِّقاً حَرَجاً ) * چه اين بظاهر مفيد جبر است فرمود معنى آيه اينست كه كسى را كه خداوند اراده كند بسبب ايمانى كه در دنيا دارد كه او را راهنمائى كند بسوى بهشت خود و خانه كرامت و رحمت خود ميگشايد سينهء او را و توسعه ميدهد از براى تسليم و رضا از براى خداوند و اعتماد باو و ساكن شدن قلب او بآنچه را كه با وعده فرمود . از ثواب او تا اينكه مطمئن خواهد شد بآن و هر كس را كه خواهد گمراه كند از

84