او و امين خدا بر سر او و خليفهء خدا بر بندگان او . حضرت عسگرى ( ع ) حسن بن محمد بتوسط آباء امجاد خود از حسين بن على بن ابى طالب ( ع ) روايت كرده كه آن جناب فرمود چه بسا غافلى كه ببافد جامهء را از براى آنكه بپوشد و آن جامه كفن او شود و بنا كند خانهء را از براى آنكه در آن مسكن كند آن خانه موضع قبر او شود . و باين اسناد ميفرمايد كه بامير المؤمنين ( ع ) عرض كردند كه مهيا شدن از براى مرگ چيست فرمود ادا كردن واجبات است و اجتناب كردن از محرماتست و آراسته شدن بزيور حسنات است پس از آن باكى نداشته باشد از اينكه او بر مرگ واقع شود يا مرگ بر او واقع شود بخدا سوگند كه پسر ابى طالب باك ندارد كه بر مرگ واقع شود يا مرگ بر او واقع شود . بهمين اسناد ميفرمايد كه امير المؤمنين ( ع ) در بعضى از خطبه هاى خود ميفرمايد ايها الناس بدانيد كه دنيا دار فنا است و آخرت دار بقا است .
پس توشه برداريد از محل گذشتن خود از براى محل استقامت و استقرار خود و پرده هاى خود را پاره نكنيد نزد كسى كه اسرار شما نزد او مخفى نيست و بيرون كنيد از دنيا دلهاى خود را پيش از آنكه بدنهاى شما از دنيا بيرون رود و شما در دنيا زندگى ميكنيد و حال اينكه از براى آخرت آفريده شده‌ايد و دنيا مثل زهر است ميخورد آن را هر كس كه نمىشناسد آن را و بنده هر گاه اين دار فانى را وداع كرد فرشتگان گويند اين بنده چه قدر مقدم شد و پيش آمد و مردم گويند اين بنده چه قدر مؤخر شد و پس رفت پس هر مزيت و فضلى كه مر شمار است بتقديم رسانيد تا از براى شما باقى باشد و هر روز وزر و وبالى كه مر شما را است تأخير نداريد و از براى آخرت نگذاريد تا وبالى بر شما نباشد محروم كسى است كه از خير عاقبت محروم باشد و سودمند كسى است كه تصدقات و خيرات ميزانهاى خود را سنگين كرده باشد و بسبب صدقات و خيرات فراش خود را در بهشت نيكو كرده باشد و راه خود را در صراط پاكيزه كرده باشد كه نلغزد . حسن بن على بن فضال از حضرت رضا ( ع ) روايت كرده كه آن جناب فرمود هر كس در روز عاشورا كارهاى خود را ترك كند و شغل خود را واگذارد حقتعالى حاجتهاى دنيا و آخرت او را برآورد و كسى كه روز عاشورا روز مصيبت و حزن و گريهء او باشد حقتعالى روز قيامت را روز فرح و سرور او گرداند و در باغهاى بهشت چشم او بوجود ما روشن شود و هر كس روز عاشورا را روز بركت نامد و در آن روز چيزى در منزل خود ذخيره كند آن ذخيره از براى او مبارك نباشد و حقتعالى در روز قيامت او را با يزيد و عبيد الله زياد

224